Waarden en normen
Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar ik vind het altijd lastig om die begrippen te vangen en vooral om ze praktisch te maken. En als je gescheiden bent wordt het nog een tikkie moeilijker om vast te stellen welke normen en waarden jullie belangrijk vinden in de opvoeding.
Tijdens je huwelijk heb je gedeelde waarden en normen, die voor een groot deel nooit uitgesproken zijn. Jullie vinden het belangrijk dat jullie met de kinderen eten, dat ze ’s avonds niet meer op hun telefoon kijken. Dat ze als ze thuiskomen uit school meteen aan hun huiswerk gaan. Of dat ze niet drinken tot ze 18 zijn. Over dat laatste heb je het onderling vaak wel, de meeste dingen gaan min of meer vanzelf. In de eerste jaren dat jullie samenwoonden en kinderen kregen heeft zich uitgekristalliseerd hoe jullie de feestdagen vieren, welk merk tandpasta wordt gebruikt en wat jullie rituelen zijn tijdens vakanties. Als jullie gaan scheiden heeft zich in de periode daarvoor misschien al een verschil in opvattingen afgetekend tussen jullie. En zeker na de scheiding wordt het heel lastig om gezamenlijke waarden en normen vast te stellen.
De kinderen tussen wal en schip…
Als je het niet voor elkaar krijgt om samen vast te stellen welke normen en waarden jullie belangrijk vinden voor jullie kinderen kan dat verwarrend voor ze zijn. Ze zijn een keer dronken geworden en mama vindt dat ze een jaar niet uit mogen terwijl papa er niet zo zwaar aan tilt. En kinderen kunnen best een verschil in opvoedingsstijl of regels hanteren, maar als het over belangrijke dingen gaat kan het zijn dat ze zich tussen wal en schip voelen hangen. Of de kinderen hebben een eindmusical van de basisschool en jullie kunnen het niet aan daar samen naartoe te gaan. Of er is daar te weinig plek voor én jullie, én jullie nieuwe partner(s) en alle opa’s en oma’s. Voor de kinderen kan dat heel eenzaam voelen. Of ze vinden dat ze partij moeten kiezen, want mama zit daar zielig alleen, terwijl papa zijn nieuwe vriendin bij zich heeft. Kortom, er is genoeg reden om als je gaat scheiden of een tijdje daarna, als je je weg weer gevonden hebt nog eens om tafel te gaan en te kijken hoe je nu verder wilt in de opvoeding.
Hoe kun je dat aanpakken?
Tijdens de scheiding zelf is er vaak weinig ruimte voor dit soort zaken. Het enige wat je wilt is alles zo snel mogelijk regelen, zodat je weer een leven kunt gaan opbouwen. En natuurlijk moet je dan een ouderschapsplan maken, en de kinderen daarbij betrekken, maar bij jullie allemaal is er op dat moment vooral behoefte aan rust en duidelijkheid. Wat je op dat moment wel kunt doen is vast eens opschrijven wat jullie beiden belangrijk vinden in de opvoeding van de kinderen. Willen jullie dat ze aan sport doen, dat ze muziek gaan maken? Hoe denken jullie over bijvoorbeeld uitgaan of alleen op vakantie? Vinden jullie het belangrijk dat ze straks kunnen studeren en willen jullie daar een financiële bijdrage aan leveren? Hoe zien jullie de rol van een eventuele nieuwe partner? En ook: wat waarderen jullie in elkaar als ouders? Waar ben je trots op als je kijkt naar je ex-partner?
Aan de hand van wat jullie genoteerd hebben kunnen jullie het gesprek aangaan en invulling geven aan het ouderschapsplan. Soms lukt dat al tijdens de scheiding, maar het kan ook zijn dat jullie pas na de scheiding in staat zijn wat afstand te nemen en dit samen te bespreken.
Ouders op één lijn
Samenvattend is het voor jullie kinderen heel fijn als jullie wat de opvoeding betreft op één lijn zitten. Het geeft hen duidelijkheid en ze hoeven niet te kiezen tussen papa en mama.
Wil je meer informatie, klik dan hier of neem contact op.